ΟΛΙΓΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΤΡΩΑ ΙΔΑΝΙΚΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΒΩΜΟΥ ΤΩΝ 12 ΘΕΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάσισε και δημοσίευσε σήμερα 26 Απριλίου 2011, την ακύρωση ανάκλησης προσωρινής διαταγής των

1) Ελληνικού Δημοσίου (όπως νομίμως εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών),

2) Υπουργού Πολιτισμού,

3) ΗΣΑΠ Α.Ε.

Σύμφωνα με την οποία αναστελλόταν η κατάχωση του βωμού.

Έτσι παραμένει σε ισχύ η προσωρινή διαταγή από τις 15 Απριλίου 2011 που επέβαλε / διέτασσε τη διακοπή των εργασιών της κατάχωσης του Βωμού και την επανεμφάνιση του όπως ακριβώς ήταν στις 12 Απριλίου 2011, δηλαδή πριν καταχωθεί μερικώς και εσπευσμένα από την κατασκευαστική κοινοπραξία ΗΣΑΠ Α.Ε. / ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ - Μοχλός Α.Ε., ενώ εκκρεμούσε η εκδίκαση της υπόθεσης. Η απόφαση αυτή του Πρωτοδικείου είναι απολύτως συνεπής και σε συνέχεια της απόφασης του δικαστηρίου που ζητάει την αποκάλυψη του Βωμού των 12 Θεών και ελέους και την επαναφορά του στο Φως.

Παράλληλα το δικαστήριο αποδέχεται και δικαιώνει την αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση του Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας και του Γεώργιου Ταρναρά (Πεισίστρατου) υπέρ των 15 που κατέθεσαν την αρχική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για τη μη κατάχωση του Βωμού. Κατ᾽ αυτόν τον τρόπο, απορρίφθηκε για δεύτερη συνεχή φορά η αίτηση ανάκλησης προσωρινής διαταγής, του Ελληνικού Δημοσίου, του Υπουργού Πολιτισμού και του ΗΣΑΠ. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την αποδοχή του δικαστηρίου στην αιτούμενη παράγραφο που ζητά "... Να απορριφθεί η ασκηθείσα ανάκληση ... ως καταχρηστικώς ασκηθείσα, αβάσιμη, μη νόμιμη και μη αληθής...".

Το Πρωτοδικείο έκανε δεκτή μόνο την αίτηση της κατασκευαστικής κοινοπραξίας που επιδιώκει την κατάχωση του Βωμού, δίνοντας έτσι μόνο μια ανάσα γοήτρου στον κατασκευαστικό ᾽᾽γίγαντα᾽᾽. Στην αίτηση αυτή, 25 ακόμα πολίτες (που θα ήταν πολλοί περισότεροι αν το επέτρεπε η Δικαστής) έκαναν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των 15 πολιτών. Εξηγούμε:

α) Η χρήση του χώρου που θα γινόταν τα "έργα" κατάχωσης έχει παραχώρηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού στον ΗΣΑΠ. Η αίτηση του ΗΣΑΠ έχει δικαστικώς απορριφθεί.

β) Για να γίνουν τα "έργα" σύμφωνα με την υπουργική απόφαση του αξιότιμου Υπουργού Πολιτισμού πρέπει να τα επιβλέπει αρχαιολόγος, όμως και η αίτηση του Υπουργού Πολιτισμού έχει ώς άνω απορριφθεί, συνεπώς καθίσταται αμφίβολη η δυνατότητα παρουσίας της αρμόδιας Εφορίας Κλασικών Αρχαιοτήτων.

γ) Η αίτηση συνολικά του Ελληνικού Δημοσίου (όπως νομίμως εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών) έχει ώς άνω απορριφθεί, άρα και με κανέναν τρόπο η κατασκευαστική κοινοπραξία δε νομιμοποιείται να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια πριν από την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων στις 2 Αυγούστου 2011.

Οι πολίτες, έχοντας συναίσθηση πολιτισμού και καθήκοντος, δικαιώθηκαν για δεύτερη φορά από την Ελληνική Δικαιοσύνη σε χρονικό διάστημα μόλις 10 ημερὠν.

Εμείς οι συνειδητοί πολίτες παραμένουμε ενεργοί και περιφρουρούμε τα μνημεία, τις αξίες, τον πολιτισμό και τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης με κάθε νόμιμο ηθικά τρόπο, ενώ επίκειται η κατάθεση αίτησης ακυρώσεως και στο αρμόδιο Συμβούλιο Επικρατείας, έτσι ώστε να καταπέσει και εκεί η πρωτοφανώς ανυπόστατη Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού κου Γερουλάνου, η οποία εισάγει ατυχώς δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάμεσα σε απλούς πολίτες και ΔΕΚΟ σε σχέση με τον αυτονόητο σεβασμό των μνημείων και αρχαιοτήτων.

Συνειδητοί Ενεργοί Πολίτες

Νάντυ Παπαμήτσου: npapamitsou@gmail.com, 6948000303 (επικοινωνία)

Όλα τα σχετικά άρθρα στην Ετικέτα:βωμός 12 θεών ελέους

Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=43935:2011-04-26-204454&catid=22:ellinides-fones&Itemid=200#ixzz1KiThnfhn

Η Εθνική συνείδηση του Πλάτωνα και η αφύπνιση του κοινού Ελληνικού αισθήματος

 

Η Εθνική συνείδηση είναι η γνώση και το βίωμα της ιδιαίτερης φύσης του Έθνους στο οποίο ανήκουμε, η συνείδηση όλων των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων που αποτελούν το Έθνος, η γνώση του λαϊκού και φυλετικού χαρακτήρα, του πολιτισμού και της ιστορίας του, επιπλέον η συνείδηση του ότι ανήκουμε στο ίδιο Έθνος και των υποχρεώσεών μας προς αυτό.

Η Εθνική συνείδηση των Ελλήνων παρουσιάζεται πολύ πριν τους Περσικούς πολέμους, που αποτελούν ορόσημο στην εξέλιξής της. Πριν από τον 7ο π.Χ. αιώνα οι Έλληνες είχαν χαράξει γύρω τους ένα τείχος, που ξεχώριζε αυτό από τους άλλους λαούς, τους '‘βαρβάρους” όπως τους ονομάζανε. Στην αφύπνιση του κοινού Ελληνικού αισθήματος συνετέλεσε και η επαφή των Ελλήνων μέσω των αποικιών, με άλλους λαούς, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν συνειδητά τα γνωρίσματα της φυλής τους, κοινά σ’ αυτούς και ξένα στους αλλόφυλους. Επίσης οι Πανελλήνιοι Αγώνες, Πύθια, Νέμεα, Ίσθμια, ιδιαίτερα δε τα Ολύμπια, από τους οποίους αποκείονταν οι βάρβαροι, συνέβαλαν στην τόνωση της Πανελλήνιας συνειδήσεως.

Αλλά η Πανελλήνια αυτή Εθνική συνείδηση δεν επέδρασε στην πολιτική ζωή των Ελλήνων, ο πολιτικός τοπικισμός τους δεν υποχώρησε. Η πόλις – κράτος, το κατ’ εξοχήν Ελληνικό πολιτικό πρότυπο, παραμένει ακλόνητο, ως την μεγάλη στιγμή της Μακεδονικής Ορμής. Πάντως το βίωμα των Περσικών πολέμων τόνωσε την συνείδηση των Ελλήνων και δημιούργησε τάσεις πανελλήνιας Εθνικής πολιτικής. Οι τάσεις αυτές απέβλεπαν στην κατάπαυση των εμφυλίων ερίδων, που μάστιζαν την Ελλάδα και την ανάληψη του Εθνικού πολέμου εναντίον των Περσών (Κίμων – Καλλικρατίδας). Δυστυχώς, η διαρχία Σπάρτης – Αθήνας έσυρε την Ελλάδα στον καταστρεπτικό Πελοποννησιακό πόλεμο. Η επαίσχυντος όμως Ανταλκίδειος ειρήνη, συνετέλεσε στην αναβίωση του ιδεώδους των Πανελλήνων. Ο Γοργίας στην Ολυμπία διακήρυξε την ανάληψη κοινού απελευθερωτικού Αγώνα κατά των Περσών, ο Ισοκράτης με Εθνικό παλμό ωθεί την Αθήνα και την Σπάρτη να συνδιαλλαγούν, για προπαρασκευή Πανελλήνιας στρατιάς “υπ’ Αθηναίων μεν και Λακεδαιμονίων στρατηγουμένης, υπέρ δε των συμμάχων ελευθερίας αθροιζομένης, υπό δε της Ελλάδος απάσης εκπεμπομένης, επί δε την των βαρβάρων τιμωρίαν πορευομένης” (Πανηγ. 185).

Ήταν ευτύχημα το γεγονός ότι η πνευματική ηγεσία του Ελληνισμού είχε συναίσθηση της Εθνικής της συνειδήσεως. Η Εθνική συνείδηση του Αριστοτέλη δεν δημιούργησε τον πολιτικό, τον στρατηλάτη Αλέξανδρο;

Άς ασχοληθούμε όμως τώρα με την Εθνική συνείδηση του Πλάτωνα. Ο Πλάτων πιστεύει στην κοινή καταγωγή των Ελλήνων. Οι Έλληνες μεταξύ τους λέει, είναι οικείοι και συγγενείς, ενώ με τους βαρβάρους είναι άσχετοι και ξένοι “φημί γαρ το μεν Ελληνικόν γένος αυτό αυτώ οικείον είναι και συγγενές, τω δε βαρβαρικώ οθνείον τε αλλότριον” (Πολιτεία 470γ).

Αρρώστεια είναι για τον Πλάτωνα, οι εμφύλιοι σπαραγμοι, γι’ αυτό τις συγκρούσεις μεταξύ των Ελλήνων τις ονομάζει “στάσεις”, ενώ τις συγκρούσεις Ελλήνων βαρβάρων τις αποκαλεί “πολέμους”, μια και οι Έλληνες, όπως λέει, είναι φυσικοί πολέμιοι των βαρβάρων. Και συνεχίζει, όσον αφορά την στάση: “Όπου τύχη να ξεσπάση και χωριστή σε δύο η πόλη, αν αρχίσουν να καταστρέφουν ο ένας του άλλου τα κτήματα και βάζουν φωτιά στα σπίτια, τι αποτρόπαιο πράγμα που φαίνεται να είναι και πόσο αφιλοπάτριδες οι δύο μερίδες. Γιατί αλλιώς ποτέ δεν θα τολμούσαν να ρημάζουν έτσι την μητέρα που τους γέννησε και τους ανέστησε” (Πολ. 470 δ,ε) και πιό πάνω (470 α) σημειώνει ότι αποτελεί βεβήλωση να προσφέρουμε στα ιερά μας, λάφυρα Ελλήνων. Για τον Πλάτωνα δεν είναι δίκαιο οι Έλληνες να εξανδραποδίζουν πόλεις Ελληνικές, απεναντίας μάλιστα “του Ελληνικού γένους φείδεσθαι”. Ομοίως δεν επιτρέπει στους Έλληνες να έχουν Έλληνα δούλο.

Την αντίληψη των αρχαίων Ελλήνων περί διαχωρισμού τους απ’ τους βαρβάρους αποδέχεται και ο Πλάτων. Δύο χαρακτηριστικά χωρία όπου η παραδοχή αυτή είναι σαφής: “Δια πάντων ανθρώπων Ελλήνων τε και βαρβάρων” (Επιστ. Ζ 335 α) και “εν ανθρώποις πάσι και Ελλήσι και βαρβάροις” (Νόμοι Γ 687 α).

Ο Πλάτων θεωρούσε τους Έλληνες, ως λαό του λόγου και ουσιώδες γνώρισμα του Ελληνικού ανθρωπίνου τύπου το φιλομαθές και το φιλόσοφο, αντίθετα γνώρισμα των βαρβάρων το θυμοειδές, το επιθυμητικό και το φιλοχρήματο, γνωρίσματα κατά τον ίδιον κατώτερα.

Ο Πλάτων υπερτάσσει το κοινό συμφέρον ολόκληρης της Ελλάδας, από εκείνο των πόλεων – κρατών, ακριβώς λόγω της βαθειάς Εθνικής του συνειδήσεως. Να και η θέση του σ’ ένα διαχρονικό πρόβλημα του Ελληνισμού : Στην Η’ επιστολή (353 ε) εκφράζει έντονα τον φόβο του για την απειλουμένη έκλειψη της Ελληνικής γλώσσας στην Σικελία.

Αλήθεια, σήμερα ποιός πνευματικός άνθρωπος ανησύχησε για τον ίδιο ακριβώς κίνδυνο, που και σήμερα υφίσταται, σε μεγαλύτερο μάλιστα βαθμό, στην Ν. Ιταλία και στην Σικελία; Ο Πλάτων μάλιστα υποδεικνύει το καθήκον των ομογλώσσων και ομοφύλων “τούτων δε χρή πάση προθυμία πάντας τους Έλληνας τέμνειν φάρμακον”.

Την Εθνική συνείδηση του Πλάτωνα μαρτυρά και η προσήλωσή του στην Ελληνική παράδοση. Αναφερόμενος στα Τρωϊκά, όπως και ο Όμηρος, αποκαλεί τους Έλληνες Αχαιούς, σέβεται το Μαντείο των Δελφών, της Δωδώνης και τον “πάτριον θεόν”. Γνήσια Ελληνικός είναι και ο Νόμος του περί συμμετοχής στους Τέσσερις Πανελλήνιους Αγώνες, που θα αποτελούσαν και σοβαρούς παράγοντες της ηθικής συνοχής του Ελληνισμού. Αλλά η τρανοτέρα εκδήλωση της Εθνικής συνειδήσεως του Πλάτωνος, είναι η παραδοχή του ότι η υπό ίδρυση ιδεώδης ΠΟΛΙΤΕΙΑ του θα είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ: ” Ην συ πόλιν οικίζεις, ούχ Ελληνίς έσται; Δεί γι’ αυτήν, έφη” (Πολ.470 ε).

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/01/h-ethniki-suneidisi-tou-platwna.html#ixzz1KB3Kj4Kz